مختصري درباره كربلا

کربلا مرکز استان کربلا، یکی از شهرهای جنوبی کشور عراق با جمعیت ۵۷۲٬۳۰۰ نفر در ناحیه غربی فرات قرار دارد و فاصله‌اش تا بغداد ۱۰۵ کیلومتر است. شهرت این شهر با نبرد کربلا در دهم محرم ۶۱ هجری قمری پیوند دارد. حرم حسین بن علی در شهر کربلا یکی از مکان‌های مقدس اسلامی و زیارتگاه مسلمانان شیعه است. این شهر تا سال ۶۱ هجری قمری بیابانی بوده است به نام‌های نینوا، غاضریه و طف. اما بعد از سال ۶۱ قمری و رویداد کربلا، به‌تدریج مورد توجه شیعیان قرار گرفت و پس از ساخت گنبد و بارگاه برای کشته‌شدگان کربلا، به یکی از شهرهای زیارتی عراق تبدیل شد.
کربلا از ثروتمندترین شهر‌های عراق است و منابع اصلی درآمد آن از زائرین اماکن متبرکه و کشاورزی است و به ویژه محصول خرما است. این شهر از دو بخش قدیم یا بخش مذهبی و کربلای جدید تشکیل شده است. مدارس اسلامی و ساختمان‌های دولتی زیادی نیز در کربلا متمرکز شده‌اند.
مرقد مطهر امام حسین (ع) که در برخی از منابع نیز آن را مسجد‌ الحسین(ع) نامگذاری کرده‌اند، در مرکز بخش مذهبی شهر کربلا قرار دارد. در روز عاشورای حسینی بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان مقدس به شهر کربلا می‌آیند. بسیاری از زائران مسن نیز به کربلا می‌آیند تا آخرین سال‌ها و روز‌های زندگی خود را در این شهر مقدس سپری کنند. به دلیل وجود مرقد مطهر امام حسین (ع) در شهر کربلا، 100 مسجد و 23 مدرسه دینی در این شهر ساخته شده‌اند.
نزدیکترین شهر مهم عراق به کربلا شهر حله مرکز بابل است که در ۳۵ کیلومتری شرق کربلا قرار دارد. در داخل شهر، شاخه ای از رودخانه فرات به نام نهر حسینیه قرار دارد که سبب آبادانی و وجود نخلستان های متعدد در قسمت شمالی شهر گشته است. در شمال غربی این رود، دریاچه نمک الزازه واقع شده است.

مكان هاي ديدني كربلا

حرم مطهر امام حسین علیه السلام

حرم مطهر امام حسین در بخش مرکزی شهر کربلا قرار دارد. حرم دارای ۱۰ درب می باشد که اولین آن ها درجنوب بارگاه واقع شده و باب القبله نام دارد. داخل حرم علاوه بر مزار عرفانی امام حسین، مزار حضرت علی اکبر در پایین مرقد امام حسین و حضرت علی اصغر هم قرار دارد که علت شش گوشه بودن ضریح هم همین موضوع می باشد. همچنین شهدای کربلا و حبیب بن مظاهر هم در این مکان مقدس آرمیده اند. داخل حرم قبور عده ای از علما در نزدیکی قبور شهدا و تعدادی از پادشاهان شیعه از جمله برخی پادشاهان قاجار و امیر کبیر در رواق شمالی هم قرار گرفته است. اولین بنای امام حسین توسط بنی اسد و سپس مختار ایجاد شد. اگرچه بارها حرم توسط بنی امیه، بنی عباس و بعضي حکومت ها از بین رفت، اما دوباره با همت و تلاش مسلمانان شیعه مرمت و بازسازی شده است.

حرم مطهر حضرت ابوالفضل علیه السلام

حرم حضرت عباس در بخش مرکزی کربلا و در ۲۵۰ متری شرق حرم امام حسین قرار گرفته است. حرم دارای ۹ درب می باشد که اولین درب باب القبله نام دارد و بقیه آن ها به نام امامان دیگر نام گذاری شده است. تاریخچه بنای فعلی حرم به سال ۱۲۴۶ هجري قمري بر می گردد. اما در طول تاریخ کسانی که به ساخت و بازسازی حرم امام حسین همت گمارده بودند، به دلیل ادب و علاقه، به بازسازی حرم مطهر حضرت عباس نیز پرداخته اند. از جمله این افراد می توان به عضدالدوله بویه، شاه طهماسب صفوی، نادر شاه افشار و محمد شاه قاجار اشاره کرد. صحن دارای ۴ رواق جنوبی، شرقی، غربی و شمالی بوده و گنبدی طلایی دارد که به طور کامل طلا کاری نشده و بخشی از آن به صورت کاشی کاری می باشد. در حرم حضرت عباس تعدادی علما از جمله علامه کشمیری، سید محمد زنجانی، علامه سیوبه و برخی دیگر مدفون می باشند.

تل زینبیه

تل زینبیه در طرف راست قبله حرم امام حسین قرار دارد. تل زینبیه تپه نسبتا کوچکی بوده که حضرت زینب در روز عاشورا از آن جا ناظر وقایع گودی قتلگاه بوده است. این تل، گنبدی در بالای خود دارد که با کاشی های آبی رنگ ساخته شده است. حرم مطهر امام حسین، در گودی واقع شده و تل زینبیه بلندای مشرف بر حرم، با فاصله ی ۳۰۰ متر است. این بلندی، حدود همین مقدار نیز با خیمه گاه فاصله دارد. بازسازی آخر این محل در اواخر سال ۱۲۹۸ هجری قمری بوده است. تل پیش از این اتاقی کوچک بود که در بازسازی آخر به صورت یک مسجد کوچک درآمده است. در داخل آن تصویری از نوع نقاشی های تعزیه خوانی نصب شده که بیانگر حادثه عاشورا و نقش این تل می باشد.

خیمه گاه

خیمه گاه همان جایی است که خیمه های امام حسین و یارانش بر پا بوده که اکنون در جنوب صحن مطهر امام حسین و در فاصله ی ۲۵۰ متری از حرم قرار گرفته است. خیمه حضرت عباس اولین خیمه بوده چون ایشان نگهبان تمامی خیمه ها بوده اند. خیمه امام حسین را به صورت گنبد در آورده اند. در خیمه امام حسین، یک سنگ تاریخی وجود دارد و در جنوب خیمه، چاهی با آب شور و غیر قابل خوردن دیده می شود. می گویند شب عاشورا، از آب آن برای وضو و غسل استفاده کرده اند. خیمه امام سجاد هم سمت چپ خیمه امام حسین قرار دارد که یک محراب در آن وجود دارد. خیمه قاسم بن الحسن، با فاصله کمی همان جا می باشد که از آن برای نماز استفاده می شده است.

زیارتگاه حر بن ریاحی

حر بن یزید ریاحی از همراهان حسین بن علی در واقعه کربلا بود. حر از خاندان معروف و از بزرگان قبایل کوفیان بود که به درخواست ابن زیاد، برای مبارزه با حسین فراخوانده شد. در کربلا مانع از حرکت کاروان امام حسین شد و کاروان را در سرزمین کربلا متوقف کرد. اما وقتی فهمید جنگ با حسین بن علی جدی است، صبح عاشورا به بهانه آب دادن به اسبش، از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به امام حسین پیوست. او پس از اظهار پشیمانی از امام، اذن به میدان جنگ طلبید. مشغول توبیخ سپاهیان عمر سعد بود که هدف تیرهای آنان قرار گرفت و کشته شد. پس از عاشورا، بنی تمیم او را در فاصله کمی از امام حسین دفن کردند. همان جا که اکنون مرقد اوست.

کف العباس

کف العباس جایی است که دست راست حضرت ابوالفضل علیه السلام را در این محل قطع کردند. این زیارتگاه در ابتدای خیابان باب القبله واقع شده است.

بین الحرمین

بین الحرمین حد فاصل بین بارگاه ملکوتی امام حسین علیه السلام و برادر بزرگوارشان، حضرت ابوالفضل علیه السلام است که فاصله آن درست برابر با فاصله بین دو کوه صفا و مروه است.

القمه

القمه جایی است که در روز عاشورا جنگ بین سپاه امام حسین علیه السلام و سپاه عمر سعد، در نزدیکی این رود در گرفت که چند صد نفر از سپاه دشمن این رود را بر امام و یارانش بسته بودند. در روز عاشورا حضرت ابوالفضل برای پر کردن مشک آب برای کودکان تشنه نزدیک شط القمه رفت اما لشگر ستمکار عمر سعد با غافلگیر کردن آن حضرت، ابتدا دو دست او را قطع کردند سپس با تیر مشک آب را زدند و در آخر آن بزرگوار را به شهادت رساندند.